Restauracja "U Wnuka"

Najstarsza góralska restauracja

Restauracja „U Wnuka” znajduje się w drewnianym domu, wybudowanym około roku 1850 przez brata Sabały – Józefa Krzeptowskiego. Jest to pierwszy piętrowy dom na Podhalu. Tu mieściła się pierwsza restauracja, pierwszy sklep, pierwszy urząd pocztowy, a później – także pierwsze kasyno i czytelnia z biblioteką. Dom stanowił ośrodek kultury, a bywali w nim m.in. Walery Eliasz, Tytus Chałubiński, Helena Modrzejewska, Karol Estreicher – senior, Mieczysław Pawlikowski, Wincenty Witos, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Władysław Orkan, Jan Kasprowicz, gen. Józef Haller. 4 marca 1904 roku w ówczesnej karczmie powstał Związek Górali pod Opieką Błogosławionego Andrzeja Boboli, który później przekształcił się w Związek Podhalan. W 1907 roku wnuczka Józefa Krzeptowskiego wyszła za mąż za Jana Wnuka, lwowskiego restauratora, który przybył do Zakopanego, by gotować dla samego Henryka Sienkiewicza. Od 1907 roku Józefa i Jan Wnukowie prowadzili własną restaurację, połączoną z karczmą. Restauracja szybko zdobyła renomę i licznych klientów, wszak Jan Wnuk terminował m.in. u Foyeta w Paryżu. Karczma zaś od początku stała się ulubionym miejscem górali z całego Podhala. W tym domu na górze mieszkali Jan i Józefa Wnukowie. Tu urodziło się ich sześcioro dzieci, z których do dziś żyje tylko Mieczysław Wnuk. Włodzimierz Wnuk – pisarz, autor wielu książek o tematyce podhalańskiej zmarł w 1992 roku. Kolejne dziesięciolecia stykają się „U Wnuka” światy ceprów i górali, łącząc i tworząc niepowtarzalną atmosferę wspólnoty.